“En toen kreeg oma zin in een
banaan, en het verhaaltje is gedaan.”
 Zo eindigt dit warme verhaal vol leven (en een beetje dood) over enkele kleinkinderen en hun grootouders. Het enige wat je daarna wil is terugkeren naar het begin en weer beginnen lezen. Want dit verhaal wil je niet laten eindigen. Daarvoor is het te goed. Maar ook het leven eindigt, oma's en opa's gaan dood ... Goed dat er boeken zijn waarin je kan terugkeren...
De ik-persoon vertelt in dit boek
vol verhalen (en wat stripverhalen, liedjes en recepten)
over haar 11 (!) grootouders. In het eerste verhaal (het
stambomenbos) lees je wie al die grootouders zijn. Daarna
krijgen zij elk hun eigen verhaal toegedicht. Soms op rijm,
soms in dialoogvorm, soms prozaïsch, maar altijd gevat,
verrassend en origineel.
Zoals Oma Fiena die de lenigste is (om aan de goedkope blikjes te kunnen in de supermarkt onderaan in de rekken), of meme Zoë die de stilste is maar ook de lekkerste (Hoewel, dat zou betekenen dat ik haar op zou eten, en ik ben toch geen wolf?...), of oma Koekebrood die spreekt van noksels en porei en somtijds en magritten en tulippen enzo, of Moeke Maria de snelheidsduivel in de sportwagen, of Moeke Madeleine die haren knipt en deze stiekem allemaal bijhoudt voor een huispruik, of ... Het ene na het andere verhaal verrast je en doet je stilletjes glimlachen. Vertedering en deugnieterij gaan hand in hand. Niks is vanzelfsprekend, terwijl het gewone doorsnee is. Kleine karaktertrekjes en eigenzinnige kantjes worden uitvergroot tot leuke plezanterietjes. Tussen die verhalen in lees je ook nog bv dat haast en spoed voor één keer goed is want voor je het weet zijn je opa en oma dood, hoe oma's als prinsessen kunnen zijn, hoe je verdriet kan verwerken in de snelkookpan, hoe oma de ganse bus aan zich kluistert met haar lied over Molly Malone, of een lied over schamen, of het recept voor een koekjesalfabet of melkbroodjes in de vorm van vissen, enz. Te veel om op te noemen maar genoeg om uren zoet mee te zijn. En veel langer... Want er is ook nog het terugkerende relaas van Lina en Judocus in stripvorm. Zij keuvelen en ruziën over dagelijkse dingen maar vooral over oma's en opa's. Dit alles is vlot geschreven met veel humor en vaart, fantasie en verrassende wendingen. De illustraties van Clement maken het geheel af tot een juweeltje. Zij tekent met al evenveel humor en zachte kleuren pareltjes van prenten die je in al hun eenvoud alleen maar kan koesteren.
Dit is dus duidelijk een aanrader
voor groot en klein, voor jong en oud (en heel oud...).
Eric Vanthillo
november 2012
uit Pluizuit
dit prachtige boek kan je kopen op Wintersnuisteren, (naast heel wat andere luke cadeautjes!)
Evelien De Vlieger Signeert!
op 8 en 9 december in Laarne, warande 53
|
