Monday, October 6, 2008

L E A F M E N O T . . .




Maandag heb ik altijd een heen-en weer gevoel,
maar liefst 4 keer rij ik van Laarne naar Destelbergen en terug :-((
Miesje naar de logopedie en kine, Meron vanaf dit schooljaar ook.

Mies (met downsyndroom) steekt er heel veel op, het vraagt heel veel tijd en geduld om haar bepaalde vaardigheden aan te leren. Toen ze baby was ben ik eigenlijk constant ontwikkelingsstimulerend bezig geweest, maar op een bepaald moment heb ik het uit handen gegeven, moeder en leraar zijn van je kind, is niet zo'n goede combinatie, vind ik. Het is een karwei , twee maal per week naar het Revalidatiecentrum, maar het hoort natuurlijk bijhet kiezen voor (regulier) inclusief onderwijs. (in het bijzonder onderwijs krijgen de kids logo, kine en ergo op school!).
Bij Meron is enkele maanden geleden (eindelijk) ook een ontwikkelingsstoornis vastgesteld, wat wij ouders al heel lang vermoeden werd eindelijk bevestigt! Meron heeft een stoornis die uit verschillende vaatjes tapt, iets uit het autismespectrum, ADHD, ADD, ... jammer dat het zo lang moet duren eer iemand je vraag au serieux neemt. Merons ontwikkelingsstoornis zou NLD heten (non-verbale leerstoornis), maar is (vraag me niet waarom) nog niet erkend...

Het is ook optornen tegen kritiek van (sommige)mensen: "tegenwoordig willen ze op alles een stempel plakken", een kind mag toch een kind zijn, en hoeft niet perfect te zijn.

Dat is het hem nu juist, Meron hoeft niet perfect te zijn!
Maar wij zouden haar zoooo graag willen helpen, wij zouden zo graag haar zelfvertrouwen en zelfbeeld willen opkrikken en een diagnose als deze, is daarom zo belangrijk.
(een heel belangrijke raadgever in deze materie was en is caleidoscoop!!! bedankt Pia!)
Eindelijk kunnen we een aantal dingen plaatsen en aanvaarden,
relativeren...
en dit maakt alles een heel stuk leefbaarder voor ons en voor Meron...


Enfin,
aan het Revalidaticentrum in Destelbergen is ook een klein parkje verbonden, daar ben ik deze namiddag, tussen twee ritten door, even gaan verpozen, het resultaat is mijn "leaf me not" herfstblaadjes collectie, opgedragen aan Meron, ons bruin Ponponneke uit Ethiopië ;-)))
English translation soon!!!!

6 comments:

Unknown said...

Such beautiful leaves. Oh, I so admire your work!

Anonymous said...

De blaadjes zijn prachtig en met het verhaal er achter nog weer veel mooier. Gelukkig zijn de kinderen in goede handen bij jullie!

StaroftheEast said...

Je zult het niet makkelijk hebben met de jaren, maar zo is het waarschijnlijk met alle kinderen. Ze hebben zo'n geluk om met zo'n goede family te zijn, ze zullen ook snel begrijpen dat, 'no body is perfect', zo lang hun hart op de juiste plek zit komt alles wel goed. Veel sterkte!

elena relucio said...

wow! there are beatiful pictures! I like your work very much!

best regards!

Heidi said...

Blij dat je nu eindelijk een échte diagnose gekregen hebt! Je loopt er al zo lang mee... Goed voor jullie én voor Meron zelf. Nu duim ik dat de juiste zorg (ergo, kine, logo, whatever) inderdaad ook resultaten geeft! Lieve groetjes van de buurvrouw.

Lieze said...

Goed dat er eindelijk een diagnose is voor Meron. Nu kunnen jullie haar veel gerichter begrijpen en helpen.
M gaat trouwens ook naar het revalidatiecentrum in Destelbergen en wij zijn ook heel blij met die beslissing. Zij bereiken heel wat meer dan je zelf kan bereiken, juist omdat de combinatie mama-begeleider bijna niet haalbaar is.
Veel succes!